TY - JOUR ID - 924 TI - بررسی جریان‌های محلی روی تهران با استفاده از مدل میان مقیاس WRF و شرایط جوی ایده‌آل JO - مجلۀ پژوهش فیزیک ایران JA - IJPR LA - fa SN - 1682-6957 AU - سلطانزاده, ایمان AU - زوار رضا, پیمان AU - علی‌اکبری‌بیدختی, عباسعلی AU - جلالی, عبدالعلی AU - ترک‌زاده, امیرحسن AD - دانشگاه تهران AD - دانشگاه کانتربری نیوزلند AD - دانشگاه هوایی شهید ستاری Y1 - 2019 PY - 2019 VL - 11 IS - 2 SP - 199 EP - 213 KW - جریان‌های محلی تهران KW - مدل میان مقیاس WRF KW - توپوگرافی پیچیده KW - انتقال آلاینده‌ها DO - N2 - جریان‌های محلی نقش تعیین کننده‌ای در انتقال آلاینده‌های جوی دارند. جو پایدار به همراه جریان‌های کم سرعت فراهم کننده شرایط مساعد برای افزایش غلظت آلودگی در مناطق شهری می‌باشند. این شرایط جوی زمینه‌ساز پیدایش جریان‌های محلی خصوصا در مناطق مجاور کوهستان‌ها است. لذا در این وضعیت جوی، به‌طور عمده جریان‌های محلی نقش کلیدی را در انتقال آلاینده‌‌ها بازی می‌کنند. از سوی دیگر یکی از عامل‌های مهم در برآورد میزان دید پروازها حجم آلاینده‌ها و پراکندگی آنها در مناطق فرودگاهی است. از اینرو آشکارسازی و شناخت این ‌دسته از جریان‌ها در شهرهایی همچون تهران که از یک‌سو در دامنه رشته‌کوه‌ها قرار دارند و از سوی دیگر دارای بیشترین تراکم جمعیتی می‌باشند به‌طور مستقیم در تعیین و پیش‌بینی کیفیت هوا و سلامت ساکنین آن نقش دارد. چرا که رشته‌کوه‌ها با در بر داشتن تأثیرات مختلف دینامیکی و ترمودینامیکی عاملی در پیچیدگی بیشتر الگوی جریان‌ها شهرهای مجاور آنها (نظیر نقش رشته‌کوه البرز روی تهران) می‌باشند. در این مقاله به منظور آشکارسازی بهتر این جریان‌ها از یک نمایه قائم ایده‌آل، که شاخص یک جو پایدار با حداقل سرعت جریان است، به عنوان شرایط آغازین و مرزی مدل میان‌مقیاس، استفاده شده است. در ادامه جریان‌های محلی از جمله جریان‌های گرما واداشتی توسط مدل میان مقیاس پیش بینی وضع هوایWRF شبیه‌سازی و عملکرد آن مورد ارزیابی قرار گرفته است. نتایج بیانگر تأثیر چیره جریان‌های ناشی از اثر کوهستان نسبت به جریان‌های شهری (اثر جزیره گرمایی) می‌باشد. با توجه به نتایج حاصل از این مقاله به نظر می‌رسد وجود مناطق شهری در مجاورت ارتفاعات می‌تواند تا حد زیادی انتقال جرم (آلودگی) و انرژی در لایه مرزی و از این لایه به جو آزاد را افزایش دهد. در کنار شبیه‌سازی‌های عددی، بررسی‌‌های مشاهداتی نشان‌دهنده تأخیر زمان گذار 2 الی 3 ساعتی در مناطق شمالی و جنوبی شهر است که این پدیده با شبیه‌سازی‌های ایده‌آل همخوانی دارد. وقوع این امر در ساعات گذار عصرگاهی پتانسیل افزایش آلودگی را تا حد قابل توجهی در این ساعات بالا می‌برد که این امر از دیدگاه مدیریت شهری بسیار حائز اهمیت است. UR - https://ijpr.iut.ac.ir/article_924.html L1 - https://ijpr.iut.ac.ir/article_924_e0aa4a486bc4ae742da7361326cb0758.pdf ER -