نویسندگان
دانشکده فیزیک، دانشگاه زنجان، زنجان
چکیده
تاریکی‌های تاجی در مقیاس بزرگ و کوچک با استفاده از تصاویر فرابنفش دور تلسکوپ ماهواره اسدیاو قابل مشاهده هستند.این تاریکی‌ها در برخی موارد با روشنایی‌هایی شبیه به موج همراه هستند که به پرتاب‌های جرم تاجی معروف‌اند. در این مقاله داده‌های قرص کامل خورشید 3 مارس 2012 در طول موج 171 آنگستروم و با آهنگ زمانی 5/2 دقیقه و اندازه سلول 6/0 ثانیه قوسی تحلیل شده است. تاریکی‌های کوچک‌مقیاس با استفاده از گشتاور زرنیک و ماشین بردار پشتیبان شناسایی شده‌اند. تعداد 538 رویداد برای ناحیه فعال، تعداد 680 رویداد برای چاله تاجی و 723 رویداد مربوط به ناحیه آرام توسط الگوریتم شناخته شده است. موقعیت، بازه زمانی و گسترش فضایی رویدادها معین شده‌اند. پدیده‌های انفجاری در زمان‌های پس از انفجار دارای آهنگ گسترش فضایی بیشتر نسبت به پدیده‌های گرمایی هستند. این ویژگی در طول مشخصه گراف آنها قالب تشخیص است. در ادامه با استفاده از نظریه گراف، تاریکی‌های کوچک‌مقیاس انفجاری و گرمایی با خطای حدود 13 درصد از تعداد 200 تاریکی، تعداد 68 مربوط به پدیده‌های گرمایی و 132 مربوط به پدیده‌های انفجاری دسته‌بندی شده است. بدین منظور از تحول طول مشخصه گراف برای دسته‌بندی استفاده شده است.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Classification of mini-dimmings associated with extreme ultraviolet eruptions by using graph theory
نویسندگان [English]
- S Bazargan
- H Safari
- H Kaashisaaz
چکیده [English]
Coronal dimmings in both micro and macro scales, can be observed by extreme ultraviolet images, recorded from Solar Dynamics Observatory or Atmospheric Imaging Assembly (SDO/AIA). Mini-dimmings are sometimes associated with wave-like brightening, called coronal mass ejections. Here, the sun full disk images with 171 Å wavelenght, cadence of 2.5, and 0.6 arcsec cell size, were taken on 3 March 2012, then the obtained data were analyzed. Using Zernike Moment and Support Vector Machine (SVM), mini dimmings are detected. 538 active region events, 680 coronal hole events and 723 quiet sun events have been recognized using algorithm. The position, time duration and spatial expansion of these events were computed .The eruptive dimmings have a more spatial development than thermal dimmings after eruptions. This is evident in their graph characteristics length. Then, using graph theory, eruptive and thermal mini-dimmings were classified, with 13% error, for 200 dimmings. 68 dimmings were classified as thermal, and 132 as eruptive. To do this, evolution of graph characteristic length were used.
کلیدواژه‌ها [English]
- Sun
- mini - dimmings
- coronal mass ejections
- Zernike moments
- support vector machine
2. N Alipour, H Safari, and D E Innes, Astro Phys. J. 746 (2012) 12.
3. G D R Attril and M J Wills-Davey, “Solar Physics”, Springer (2009) 262.
4. N Alipour and H Safari, Iranian Journal of Physics Research 12, 1 (2012) 29.
5. D E Innes et al., Astron. Astrophys. 495 (2009) 319.
6. B J Thompson et al., Geophysical Research Letters 25 (1998) 2461.
7. A Barrat, M Barthelemy, and A Nespignani, “Dynamical Processes on Complex Networks,” Cambridge University Press (2008).
8. T H Cormen, C E Leiserson, R L Rivest, and C Stein, “Introduction to Algorithm”, Massachusetts Institute of Technology Press (2009).
)